วันที่ 23 ธันวาคม 2568
   นางสาวอารีภักดิ์ เงินบำรุง รองเลขาธิการ ป.ป.ส. ตรวจเยี่ยมการดำเนินงานสถานฟื้นฟูสมรรถภาพพลเมือง “บ้านนราภราดร” ณ กองร้อยอาสารักษาดินแดนจังหวัดนราวาสที่ 1 และให้กำลังใจผู้เข้ารับการบำบัด 
พร้อมมอบใบประกาศผู้ผ่านการบำบัด  โดยมีนายบุญช่วย หอมยามเย็น ผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส ให้การต้อนรับ พร้อมด้วยนายอนิรุทร บัวอ่อน ปลัดจังหวัด นพ.กู้ศักดิ์ บำรุวเสนา นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดนราธิวาส พ.ต.อ. ตรัยฎกษ์ ปัญญาไตรรัตน์ รองผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดนราธิวาส พญ. นริศรา งามขจรวิวัฒน์    ผู้อำนวยการโรงพยาบาลธัญรักษ์ปัตตานี นางสาวสุวิมล ช้างสาร ผอ.ส่วนยุทธศาสตร์ และอำนวยการ ปปส.ภ.9 นายกูอิราม ระยีแก นายกสมาคมป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด และครอบครัวผู้เข้ารับการบำบัด  สำหรับสถานฟื้นฟูสมรรถภาพพลเมือง (บ้านนราภราดร) จัดตั้งขึ้นตามประกาศกระทรวงสาธารณสุข เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2567 โดยมีนายอนิรุทร  บัวอ่อน ปลัดจังหวัดนราธิวาส เป็นผู้อำนวยการ มีคณะทำงานประกอบด้วย  ทีมสาธารณสุข และทีมครูฝึก อส. เป็นพลังขับเคลื่อน โดยในปี 2567 ได้รับ การสนับสนุนงบประมาณจากสำนักงาน ป.ป.ส. ในการพัฒนาศักยภาพครูฝึก อส. และเริ่มฟื้นฟูสมรรถภาพผู้เสพยาเสพติด หลักสูตรระยะยาว 120 วัน จำนวน  36 คน มีผู้ผ่านการฟื้นฟูฯ จำนวน 33 คน และต่อมาในปี 2568 สำนักงาน ป.ป.ส. ยังสนับสนุนงบประมาณในการพัฒนาสถานที่ เช่น การติดตั้งระบบ กล้องวงจรปิด การติดตั้งไฟโซล่าเซลล์รอบกำแพง การติดตั้งหม้อแปลงไฟฟ้า  และสนับสนุนงบประมาณในการฟื้นฟูฯ ผู้เสพยาเสพติดแบบรายวันตลอด 24 ชั่วโมง จำนวน 180 คน ซึ่งขณะนี้ยังคงดำเนินการอยู่อย่างต่อเนื่อง ระหว่างการตรวจเยี่ยม พบว่า
       1. กลุ่มผู้ปกครองขอให้ภาครัฐ รับดูแลผู้ผ่านการบำบัดต่อ โดนยินดีจ่ายเงินครึ่งหนึ่ง เพราะน้องชายบำบัดมาตลอด 23 ปี /7 แห่ง ไม่สามารถเลิกยาเสพติดได้
      2. ผอ.โรงพยาบาลตากใบ นำเรียนเกี่ยวกับการขอรับเงินสนับสนุนเงินกองทุนป้องกัน ปราบปราบ และแก้ไขปัญหายาเสพติด เพื่อขยายเตียงรองรับผู้บำบัด 140 เตียง โดยใช้สถานที่เรือนจำชั่วคราวโคกยามู 
       3. ผอ.โรงพยาบาลธัญรักษ์ปัตตานี นำเรียนปัญหาสถานบำบัดที่ไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน แต่สาธารณสุขไม่สามารถดำเนินการตามอำนาจได้ อยากขอให้ สำนักงาน ป.ป.ส. ดำเนินการ 
       4. ทุกหน่วยที่มาให้การต้อนรับต่างเสนอว่าต้องร่วมมือกันดูแลผู้เสพ       โดยบูรณาการกันทั้งการค้นหา โดยชุมชน ภาคประชาชน ภาครัฐ นำเข้าสู่กระบวนการบำบัด และฝึกอาชีพ หรือให้ที่พักพิง หากยังกลับบ้านไท่ได้เกรงกลับไปเสพซ้ำ อาจมีระบบดูแลระยะยาว เป็นนิคมพึ่งตนเอง